Urodzinowa afera

5 urodziny Ani. Są obecni wszyscy: babcie, dziadkowie, ciocie, kuzyni, jest tort i masa balonòw. Ania jednak nie bawi się dobrze, rodzice irytują się, że marudzi, nie może sobie znależć miejsca zamiast bawić się z kuzynami. Nadchodzi chwila otwierania prezentòw. Ania  - co dziwne - nie cieszy się: niechętnie bierze kolejne pudełka, bez entuzjazmu ogląda i odkłada. Goście są zdziwieni, pytają czy jest zadowolona, a Ania tylko coś cicho odpowiada. Ostatecznie wychodzi, chowa się za zasłoną i popłakuje cicho. Pytania nie przynoszą żadnych wyjaśnień. Rodzice początkowo są oburzeni jej zachowaniem, potem pewni, że dziewczynkę "coś bierze" i jutro czeka ich wizyta u lekarza. Impreza urodzinowa kończy się wczesniej, ale sytuacja się nie zmienia, a dziecko wydaje się byc zupelnie zdrowe.

Wieczorna rozmowa wypelniona płaczem  Ani wyjaśnia sytuacje. Otòż dwa tygodnie wcześniej w przedszkolu zorganizowano akcje " Dzielimy się ", chodziło o oddanie niepotrzebnych zabawek prze z każdego przedszkolaka. Ania ròwnież przyniosła 3 zabawki, cieszyła się, że mogą komuś sprawić przyjemność. Rodzice przedszkolakòw uznali, że akcja jest świetnym pomysłem i powstanowili  kontynuuować ją na własną rękę i na własnych zasadach. Chodziło o oddanie kolejnych zabawek, a niektórzy rodzice poszli o krok, dalej zapowiadając dzieciom, że każda nowa zabawka, będzie oznaczała oddanie starej dla " biednych dzieci". Rodzice widzieli w tym pomyśle same zalety: naukę dzielenia się, więcej miejsca w domu, pozbycie się niepotrzebnych zabawek.

Wyjasnienie:

Dziecko nie cieszylo się z nowych zabawek, ponieważ ich pojawienie wiązało się z utratą starych zabawek. Dzieci przywiązują się do swych rzeczy, poczucie własności jest dla nich bardzo ważne. Zabieranie, zarządzanie rzeczami dziecka, wymaganie ciągłego decydowania: stara czy nowa zabawka, może prowadzić w przyszłości do różnych problemów, np. z utrzymaniem zwiazków z innymi ludźmi ("i tak odejdzie/odejdą"), przywiązanie łączone jest bowiem ze stratą i bólem. Dodatkowo pozbawia się dziecko prostej przyjemności otrzymania prezentu, wiążąc ją z koniecznością oddania starej zabawki.

Przywiązanie do zabawek, zwierząt, ludzi, miejsc - jest istotne do prawidłowego rozwoju emocjonalnego dziecka. A co ze zbędnymi zabawkami?

Można je usunąć tylko za pełną zgodą i akceptacją ze strony dziecka. Dobrym rozwiązaniem jest kosz tymczasowy, gdzie znajdą się zabawki, z których dziecko "wyrosło" i  każdej chwili zabawka może wrócić na półkę.  Daje to dziecku poczucie kontroli i rzeczywistego decydowania o tym co i kiedy stanie się z zabawkami.