Pozwalasz mu na wszystko!

- Pozwalasz mu na wszystko! I dlatego jak jesteśmy razem nie słucha mnie, nie słucha ciebie. Kiedy jest ze mną, tylko ze mną jest grzeczny i nie ma z nim problemów!

- Ależ ze mną też jest grzeczny! Wcale mu nie pozwalam na wszystko! Słucha i trzyma się zasad! Tylko jak wracasz do domu to szaleje i się cieszy. Długo pracujesz. I tak to wygląda.

- Michał uspokój się wreszcie!

- Michałku zostaw piłkę, przecież wiesz, że w domu nie bawimy się piłką! I nie skacz po kanapie!

- Michał! Słyszałeś? Nie rozrzucaj tego! i jeszcze się śmieje... Do swojego pokoju marsz!

Wyjaśnienie

Michał z każdym z rodziców (osobno) zachowuje się bez większych zarzutów, pamięta o zasadach, potrafi zachować się właściwie w miejscach publicznych, itd. Skąd zatem taka zmiana kiedy rodzice są razem?  Dziecko po prostu cieszy z obecności dwóch osób, które kocha najbardziej na świecie :) Nie potrafi do końca zrozumieć swoich uczuć, ani tym bardziej ich wyjaśnić - a emocje nie pozwalają mu na zatrzymanie się i uspokojenie, dopóki ich z siebie nie wyrzuci, bądź nie zastąpi innymi (np. płacz z powodu kary za niewłaściwe zachowanie).

Jak zmienić zachowanie dziecka w tej sytuacji? Jak zwykle w najprostszy i zarazem najtrudniejszy sposób: zmieniając swoje postępowanie: spędzać wspólnie możliwie najwięcej czasu. Kiedy bycie razem z obojgiem rodziców stanie się normą, zakończą się szaleństwa Michała. Taką zmianę w zachowaniu widać zresztą z czasem w ciągu całego, wspólnego dnia wolnego: dziecko przyzwyczaja się, że ma oboje rodziców dla siebie, że nie musi zadowalać się spędzaniem czasu z jednym i czuje się naprawdę bezpiecznie - w wyniku tego emocje opadają, docierają informacje i polecenia :) a z czasem można zaobserwować również, iż to przy obojgu rodziców dziecko jest najspokojniejsze.